De tijd vliegt.

9 juni komt steeds dichterbij, over 3 maanden is het zover. Ik kan niet wachten om weer buiten te gaan fietsen. Zoals je op de foto ziet deze maand 1x gelukt.

Deze maand weer ruim 350 kilometer in de garage gefietst. De lol van trainen in de garage is inmiddels wel voorbij. Het is nu steeds meer een verplichting die ik mijzelf opleg om de conditie op pijl te houden.
Het stellen van doelen blijft daarbij een belangrijke stimulans. Afgelopen maand heb ik mij tot doelgesteld om 350 km te fietsen, mijn gewicht op pijl te houden en heb ik mijn streefbedrag aan sponsorgeld bijgesteld naar boven. Tot dusver verloopt de voorbereiding volgens plan. De komende maanden ga ik mijn trainingen meer richten op het klimmen. Ik ben van plan om deze maand een aantal keer de Posbank te beklimmen. Ik start met 10 beklimmingen op een dag en wil dat de komende maanden uitbouwen naar 20 beklimmingen op een dag.

Wat ik verder doe om mij voor te bereiden is het lezen van een boek over de Alpe ‘d Huez. Dit helpt enorm en doet je beseffen dat het om een beklimming gaat waar verschillende wielerhelden hebben gestreden, geleden en met behulp van doorzettingsvermogen naar boven zijn gekomen.

Om je een idee te geven waar ik straks mee te maken ga krijgen citeer ik een klein stuk uit een boek over deze legendarisch col. Het beschrijft de aanloop naar de eerste bocht geweldig. Deze ervaring is beschreven door een paar zeer ervaren renners.

Bocht 21, 0,7 km naar bocht 20, stijgingspercentage 10,6.

“het enige wat ik hoor, is het geluid van mijn ademhaling. Het is twee uur ’s middags en de tempratuur is 30 graden. We klikten onze wielerschoenen in de pedalen en gingen op weg. Was dit nu het begin van de klim? De weg voor ons was volkomen vlak, als bedaarde toerrijders peddelden we naast elkaar voort. We waren zo dichtbij de berg dat we ons nauwelijks bewust waren van zijn aanwezigheid. De weg maakte een flauwe bocht naar rechts. Ik nam nog een paar slokken water en toen begon het. De bocht naar links verraste me. Voor dit soort ervaringen is het woord opdoemen uitgevonden; daar doemde de klim op, een muur van gloeiend asfalt, in het echt oneindig veel steiler dan op televisie. Ik moet naar mijn binnenblad schakelen, die met 39 tandjes (dat is echt een heel licht verzet), maar ik merk tot mijn schrik dat ik zelfs in mijn lichtste versnelling de trappers nauwelijks rond krijg. Ik kijk op mijn teller en op de hartslagmeter ernaast: 11 km per uur, 170 hartslagen per minuut – hoog , veel te hoog, maar verder terugschakelen kan niet, ik moet doortrappen of afstappen.……”

Patrick