Heel hard gefietst!

zondag 27 maart 2011

De mannen, Lars en Marc hadden Jos en mij uitgenodigd voor een kort rondje in de omgeving. Ik wist niet dat je na 55 km gefietst te hebben na 1.5 uur weer thuis aan de koffie kon zitten. Maar het kan, de mannen hebben volgens mij de teller constant boven de 31 km gehouden. Maar het goede nieuws is dat ik bij kon blijven, welliswaar met een in het begin een forse hartslag (leek wel de hartslagtraining bij de sportschool) maar het gaat!

Onderweg nog een verdwaalde fietser meegenomen, die deed mee aan de Zoetenmelkclassic. Zelfs die vond het tempo van de heren fors. Wel grappig hoor die fietser, later bleek hij de hele verkeerde route te hebben gefietst, want wij kwamen op de terugweg honderden mensen tegen op de racefiets. Later op de dag nog lekker met Merel naar Utrecht gefietst, het was echt een mooie dag. Lekker bijgekleurd ook trouwens.

Vanavond op tijd naar bed. Om 9.00 uur staat Jos weer voor de deur, gaan we in Berg en Dal met een andere groep 70 kam fietsen. Ik heb de route op de Garmin staan; kan ik hem voor het eerst gebruiken tijdens een tocht.

Angela

Read more...

De tijd vliegt.

9 juni komt steeds dichterbij, over 3 maanden is het zover. Ik kan niet wachten om weer buiten te gaan fietsen. Zoals je op de foto ziet deze maand 1x gelukt.

Deze maand weer ruim 350 kilometer in de garage gefietst. De lol van trainen in de garage is inmiddels wel voorbij. Het is nu steeds meer een verplichting die ik mijzelf opleg om de conditie op pijl te houden.
Het stellen van doelen blijft daarbij een belangrijke stimulans. Afgelopen maand heb ik mij tot doelgesteld om 350 km te fietsen, mijn gewicht op pijl te houden en heb ik mijn streefbedrag aan sponsorgeld bijgesteld naar boven. Tot dusver verloopt de voorbereiding volgens plan. De komende maanden ga ik mijn trainingen meer richten op het klimmen. Ik ben van plan om deze maand een aantal keer de Posbank te beklimmen. Ik start met 10 beklimmingen op een dag en wil dat de komende maanden uitbouwen naar 20 beklimmingen op een dag.

Wat ik verder doe om mij voor te bereiden is het lezen van een boek over de Alpe ‘d Huez. Dit helpt enorm en doet je beseffen dat het om een beklimming gaat waar verschillende wielerhelden hebben gestreden, geleden en met behulp van doorzettingsvermogen naar boven zijn gekomen.

Om je een idee te geven waar ik straks mee te maken ga krijgen citeer ik een klein stuk uit een boek over deze legendarisch col. Het beschrijft de aanloop naar de eerste bocht geweldig. Deze ervaring is beschreven door een paar zeer ervaren renners.

Bocht 21, 0,7 km naar bocht 20, stijgingspercentage 10,6.

“het enige wat ik hoor, is het geluid van mijn ademhaling. Het is twee uur ’s middags en de tempratuur is 30 graden. We klikten onze wielerschoenen in de pedalen en gingen op weg. Was dit nu het begin van de klim? De weg voor ons was volkomen vlak, als bedaarde toerrijders peddelden we naast elkaar voort. We waren zo dichtbij de berg dat we ons nauwelijks bewust waren van zijn aanwezigheid. De weg maakte een flauwe bocht naar rechts. Ik nam nog een paar slokken water en toen begon het. De bocht naar links verraste me. Voor dit soort ervaringen is het woord opdoemen uitgevonden; daar doemde de klim op, een muur van gloeiend asfalt, in het echt oneindig veel steiler dan op televisie. Ik moet naar mijn binnenblad schakelen, die met 39 tandjes (dat is echt een heel licht verzet), maar ik merk tot mijn schrik dat ik zelfs in mijn lichtste versnelling de trappers nauwelijks rond krijg. Ik kijk op mijn teller en op de hartslagmeter ernaast: 11 km per uur, 170 hartslagen per minuut – hoog , veel te hoog, maar verder terugschakelen kan niet, ik moet doortrappen of afstappen.……”

Patrick

Read more...

Genieten!!!

Wat is het toch geweldig om wielrenner te zijn! Ik moet toegeven dat ik op deze site wel wat heb zitten klagen dat het niet mee valt al die trainingsuren, maar eigenlijk is dat zwaar onterecht. Ik zou toch beter moeten weten, met het doel en de aanleiding van dit alles in het achterhoofd. Nu het zonnetje zo heerlijk schijnt is het juist geweldig om zoveel te ‘mogen’ trainen. Wat is er nou lekkerder dan uit je werk nog even een uurtje de fiets te pakken en met de ondergaande zon in het gezicht een uurtje langs het Veluwemeer te fietsen?

Afgelopen zaterdag heb ik de 150km lange Joop Zoetemelk Classic gefietst. Na een fris en mistig eerste uur kwam ook daar het zonnetje lekker door. Door het prachtige Groene Hart was het echt genieten. Ik heb heerlijk van pelotonnetje naar pelotonnetje gefietst. Voor me gevoel train ik goed en heb ik al aardig volume in de benen zitten. Ook ben ik aardig wat Alpe d’Huzessers tegengekomen onderweg (ik kom ze nu echt overal tegen lijkt het wel!).

Maar vanaf nu gaat het spannend worden. Aanstaande zaterdag staat namelijk onze eerste teamtraining op het programma. Dan kunnen we pas vergelijken hoe we er voor staan. Ook maak ik me nog wat zorgen om het klimmen. De lange afstanden en de vele uren maak ik me al minder zorgen om, maar zodra er ook maar een hobbel in de weg zit lijkt het wel of ik direct geparkeerd sta (echte maarten ducrot uitspraak). Me hartslag schiet omhoog en de kracht vloeit weg uit mijn benen. Mmm, toch best lastig als je weet dat die hele Alpe d’HuZes bestaat uit klimmen, klimmen en nog eens klimmen en oke, ook wat dalen. Gelukkig heb ik me laten vertellen dat ik me daar niet te druk om moet maken en dat de klimtrainingen dit voorjaar nog wel gaan komen. Zo ook de eerste aanstaande zaterdag.
Als voorbereiding heb ik gisteravond de virtuele Alpe d’Huez beklommen. Op de Praxtour (bij Iedema). Het is we leuk om, al fietsend, op een scherm de 21 bochten af te leggen. Je krijgt een indruk, maar vast ook niet meer dan dat. Wel heb ik even goed een uur lang op hoog hartslagniveau kunnen fietsen.

Gisteravond zag ik ook het de nieuwsuitzending van TV Deventer, via uitzending gemist op de website. Leuk he? Voor diegene die het nog niet hebben gezien:
http://www.deventertelevisie.nl/tv/uitzending_gemist/
Toets in het ‘zoek’ scherm even het woord SLATINK in en je zult de nieuwsuitzending van vorige week zien met daarin de reportage over de spinning marathon.
Tja, en verder heb ik ook gewoon een hele drukke werkweek gehad waardoor er vanaf het trainingsfront of sponsorfront weinig nieuws te vertellen is.

Tot snel!

Erik

Read more...

Wat een ervaring!

Wat een ervaring!
dinsdag 22 februari 2011 9:08
Op 13 februari was het zover. De derby van de IJssel, of te wel FC Zwolle-Go Ahead. Zilveren Kruis Achmea heeft haar goede doelen box bij FC Zwolle ter beschikking gesteld om sponsorgelden binnen te halen. Normaal voor relaties, maar ik mocht 30 kaarten verkopen voor het goede doel KWF. Het werd een onvergetelijk middag. Dertig mensen bij elkaar die je enthousiasme delen en een bijdrage willen leveren om KWF te steunen. De organisatie was perfect geregeld door Gea. Een hapje, een drankje een voorbeschouwing met de trainer en in de pauze een enthousiaste Erben Wennemars die Erik en ondergetekende een hart onder de riem stak. Gezien de reacties en resultaten een fantastische middag. En ook nog een overwinning van FC Zwolle

Peter

Read more...

Mijn fiets is gestolen!!!

vrijdag 18 maart 2011 2:40
Wat een leuk avondje uit was eindigde in een enorme teleurstelling, woede en verdriet! Mn blog van de trainingen van afgelopen weken lag al gereed. Leuke grappige verhalen over tandemen, biken in het bos met herten onderweg, trainen op de hometrainer met films op de computer, en de keer dat ik met de racefiets op de weg een nieuw " snelheids" record had behaald. Al die verhalen verbleken en verliezen elke glans. Ook de postitieve resultaten van de SMA keuring bieden me geen sprankje hoop meer om de Alp te kunnen beklimmen. In plaats van een goed gevoel ben ik nu een hoopje ellende. Maar terwijl ik dit type schaam ik me ook diep dat ik me zo uit het veld laat slaan. Ik ben gezond, gezond genoeg om met heel veel zieke mensen op de bagagedrager de alp op te kunnen fietsen. Ongelofelijk hoe kun je het doen, hoe kun je het maken mijn fiets te stelen uit mijn auto!!!! Ik ben boos en verdrietig tegelijk! Mijn fiets, die al zoveel kilometers heeft gefietst, in de zwitserse alpen, een georganiseerde transalp, vele bospaden en wegen in Nederland! Mijn fiets mijn steun en toeverlaat die me zou helpen in mijn klim, mijn fiets staat nu bij een of andere heler in de schuur! Ik heb gehuild gestampvoet. En de rit naar huis was lang eigenlijk te lang om zoveel tranen te laten voor een materiele zaak, iets wat vervangbaar is. Maar wat ik ook probeerde, de tranen bleven komen. Onze slogan opgeven is geen optie herhaalde ik als een mantra onder tussen bedenkend er zijn fietsen genoeg. Ook hoor ik mn moeder meermaals zeggen " kop dr veur". Maar niets helpt me momenteel. Mijn fiets is gestolen! Hoe nu verder?!

Lisette

Read more...

Wat een weertje de afgelopen dagen!

Wat een weertje de afgelopen dagen! Helemaal geen straf om op deze manier veel trainingsuren te maken. De afgelopen weken heb ik de trainingsomvang flink opgebouwd en ben nu 5x per week bezig, waarvan 1 dag (meestal zondag) een lange combi-duurtraining (lopen + fietsen); zaterdag en maandag rust. De eenzame trainingen soms even afwisselen met een evenement: cross in de Knipe, Merenloop in Grou (zie foto: dit hek ging goed, maar bij het volgende gleed ik eraf en smakte eroverheen :-(....). Gisteravond zat ik even te rekenen en kwam over afgelopen 2 weken op totaal 100 km hardlopen en zo'n 350 km fietsen. Aanstaande zaterdag de eerste teamtraining in Berg en Dal. Ik voel nu wel dat ik de arbeids-rust-verhouding in de gaten moet houden, dus na de aquaduct-training gisteravond maar even een paar dagen rustig aan.

Qua sponsoring gaat het nu wat moeizamer, alhoewel ik de 6000,= inmiddels ruim ben gepasseerd. Nog bezig met wat acties die hopelijk nog het nodige opleveren om uiteindelijk de 10 mille te halen. Als team hebben we de verplichting die we met stichting AD6 zijn aangegaan (90.000,=) gehaald en trekken nu door naar de 120.000. Geweldig om te zien wat zo'n actie met een groep mensen teweeg brengt. Bijvoorbeeld de actie van Erik Petersen op de school van zijn vader: met 800 leerlingen en enorm spinning-evenement organiseren, wat 11.000,= oplevert; CHAPEAU! Vorige week een indrukwekkende, inspirerende en ook emotionele deelnemersdag in Veldhoven gehad; dit maakte voor mij nog duidelijker waarom ik dit doe.

Gerrit

Read more...

Goede motor te zware carrosserie.

Woensdag 16 februari was het zo ver. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik het groot sportmedisch onderzoek. Veel te vroeg arriveerde ik in het ziekenhuis van Zwolle, locatie Wezenlanden, in de kelder. Ponsplaatje en bloedafname gingen onverwacht in snel tempo dus k moest ff wachten totdat het onderzoek begon. Al kletsend controleerde Eric  de assistent sportarts mijn bewegingsapparaat, de door mij ingevulde vragenlijst en mijn longen. Hij is zelf ook fietser en heeft medewerkers van het ziekenhuis een jaar lang begeleid om het doel Alp d’Hues te bereiken. Al pratend gaf hij mij een dagschema voor  9e juni. In zijn beleving kan ik makkelijk 3x om hoog. Daarna kreeg ik een echo en de maximaal test. Al fietsend word je aan allerlei apparatuur geplugd, je hartslag je bloeddruk en al dat soort dingen worden gecontroleerd, genoteerd en verwerkt. Er hing een poster van de Alpe d’Huez en overzichten van allerlei waarden (oh als ik maar geen onfitte Nederlander ben, spookte het door mijn hoofd) en Anastasia galmde uit de stereo. Ik voelde me net Hannibal met dat kapje over mijn mond en vond het nogal een rare gewaarwording om het uiterste van mezelf te vergen terwijl ik geen millimeter vooruit kwam en er 2 mannen tegen me aan stonden te schreeuwen dat ik vooral harder moest (blijven) fietsen. Het werkte vooral op mijn lachspieren, wat natuurlijk niet slim is tijdens een maximaal test. De uitkomsten krijg ik nog officieel zodat Marco mijn trainingen daarop kan aanpassen. De conclusie van Eric de assistent sport arts was voor mij overduidelijk en wordt mijn nieuwe mantra: goede motor, te zware carrosserie. Hmmm, in vervolg maar geen chocoladefondue meer op Valentijnsdag hahaha.

Lisette

Read more...

Holterberg

dinsdag 8 maart 2011

Vrijdag 4 mrt 50 km gefietst, maar ik vind het voldoende. Zaterdag wil ik een duurtraining van ongeveer 100km doen. Rond het middaguur vertrek ik op mijn fiets. Op de 34/16 (compact) fiets ik via Wijhe en Olst naar Deventer. Het regent nog heel licht bij vetrek. Bij Olst is het droog en komt de zon tevoorschijn. Het fietst heerlijk. Vanuit Deventer naar Holten en de Holterberg gereden. Er zit een lastig stukje in, waar het me toch even tegenvalt. Al zoveel getraind en kan ik niet de 26km/u aanhouden. Zal wel liggen aan het feit dat ik de hele tijd op het binnenblad gefietst heb en dus niet op de kracht maar op souplesse. Het is al weer prachtig op de Holterberg, zon schijnt, weinig tot geen wind, heerlijk genieten en dan toch trainen. Via Nijverdal en Ommen ga ik terug naar huis. Begin het wel te voelen zo rond de 80 km. Thuis aangekomen heb ik 110km op de teller staan en 4 u10min gefietst. Bewust rustig aangedaan, om het gevoel weer te krijgen. Zondag rustdag en maandag weer spinning. Dat gaat aardig goed en ik blijk goed te herstellen. Woensdag staat er een groepstraining op het programma met nieuwelingen/junioren. Ik kan helaas niet naar Veldhoven, 'smiddags andere verplichtingen. Hopelijk kan ik nog een uurtje of twee trainen. 

Willem

Read more...

Voorbereiding

donderdag 3 maart 2011


Daar begint het mee, of eigenlijk bezint eer ge begint En dat heb ik mij al enige jaren
Ja, waar bereid ik me op voor en hoe ga ik dat dan aanpakken. Alpe d’Huzes 2011 het lijkt nog zo ver weg, maar de wielerwedstrijden zijn al begonnen. Voor 2011 heb ik een amateur licentie aangevraagd. De reden daarvan is dat ik me niet alleen met duurtraining wil bezighouden. Voor mij gaat duurtraining ten koste van de snelheid  en gaat het snel  saai worden. Ik loop dan grote kans dat ik net voor die tijd mijn motivatie kwijt ben. Dat overkwam mij in 2008, toen heb ik ongeveer twee weken voor La Marmotte de Jan Janssen Classic gefietst. De eerste 100 km was voor mij een drama. Mijn fietsmaatje had het niet door maar ik had het gevoel dat ik niet vooruit kwam. Gevoelsmatig moest ik er zoveel moeite voor doen. Toen we de 200 km er bijna op hadden zitten, had ik het gevoel dat ik nog wel 200 km kon fietsen. Gelukkig ging La Marmotte goed en heb ik deze netjes uitgefietst, maar de rest van het jaar heb ik de fiets nauwelijks meer aangeraakt.
Maar La Marmotte is wat anders dan de Alpe d’Huzes (AD6). Mijn voorbereiding voor zowel de wedstrijden als AD6 begon half november. Toen heb ik, om de winter door te komen, het hardlopen weer opgepakt. Tevens mijn Cannondale weer op de elite gezet om een beetje afwisseling in de trainingen te hebben. En op maandagavond met aantal wielrenners van wv De Hanzerenners en GazGaz,  een uurtje spinning opgepakt.
Maar spinning is niet echt mijn ding. Ik merk zeker verbetering van mijn conditie maar de cijfertjes ontbreken en dat vind ik een nadeel. Ik heb wel mijn hartslagmeter maar ik zie niet welk wattage ik bijvoorbeeld trap en dus gaat de zwaarte op gevoel. Na afloop heb ik soms het gevoel dat het zwaarder had gekund.
Sinds 1 januari heb ik op mijn andere racefiets al regelmatig tochtjes gemaakt. Soms mooi weer, soms veel wind en soms erg koud. Maar ik fiets al die tijd al buiten. Mijn Cannondale staat wel op de elite maar daar heb ik sinds 1 januari niet meer opgezeten.
Vandaag, 10 feb, Thuis gekomen even gezeten, even geen zin maar toch de fiets gepakt, half zes zat ik op de fiets. Het regent, straten nat en het fietst heerlijk. Van mijn achterspatbord heb ik ontzettend veel plezier. Na ongeveer anderhalf uur en vier bijna ongelukken verder, ben ik weer thuis. Twee keer word ik compleet genegeerd door auto’s,  gelukkig had ik het op tijd door en stond ik net op tijd stil. Twee keer zag ik zelf niet voldoende en reed ik in een kuil en kon ik net op de fiets blijven zitten. Drijfnat maar heerlijk gevoel in mijn lijf. Snel de fiets schoon gemaakt (droog) en ketting gesmeerd. Gauw de douche in om warm te worden. Ondanks de regen een heerlijke training!!!

Kou en regen
Zaterdag 12 feb,
Niet getraind, te koud en te nat. Even rust kan ook geen kwaad, hoop ik.

Even vermoeid
14 feb spinning les de laatste twee minuten niet meer gefietst. Ik kon niet meer, voelde me erg vermoeid, een paar dagen eerder ook al. Dat gevoel ging de dagen erna langzaam weg. Niet getraind om op krachten te komen.
16 feb mijn vader heeft eindelijk uitslag van de echo. Het is een cyste, er hoeft niets aangedaan te worden tenzij hij er echt last van krijgt. Goed nieuws dus..
20 feb niet getraind, de hoofdpijn die ik gisteravond had, is terug. Op het moment dat het even gaat, doe ik toch wat krachttraining. NA een uur de hoofdpijn weer keihard terug. Hopelijk is het morgen over want dan staat spinning op de agenda…
Niet opgeven
Ondanks de hoofdpijn die nog licht aanwezig, toch een spinning training gedaan. Wel een paar keer getwijfeld om deze keer af te stappen. En nu voelt het, ondanks de pijntjes hier en daar, goed.
Morgen bezig voor de baanclinic op 9 april.
Eerste beloften/elite wielerwedstrijd van het seizoen
Za 26mrt is de Ster van Zwolle verreden. Onze vereniging, de Hanzerenners, deed sinds jaren weer mee met beloften/elite groep. Met 15 renners hebben wij op drie plaatsen langs het parcours de renners van onze vereniging aangemoedigd. Ook de finish in Zwolle gezien.  Was een leuke duurtraining.
Zondag niets gedaan, wel enkele mailtjes ten behoeve van AD6 verstuurd. Gisteren een spinning en nog een aantal aanmeldingen voor de baanclinic ontvangen. Er zijn nog ongeveer 7 plaatsen vrij. Meer info www.teamalpedachmea.nl
Drukke avond


Maandag 28 mrt
Weer spinning, maar ook een ledenvergadering van de toerclub, waar ik ook nog lid van ben. Iets eerder stoppen en direct door naar de ledenvergadering. Om half elf thuis, snel wat vla en cruesli gegeten. Dat voel ik de volgende dag… Zeker als mijn oudste zoon om 2uur ‘snachts zijn eten terug geeft.
Donderdag 3 maart
Weer getraind, ander voorwiel gestoken en dat fiets goed. Dat wordt een uitgebreide test met de verschillende wielen in de komende trainingsweekenden.

Willem

Read more...

Training Alpe d'HuZes

dinsdag 1 maart 2011

23 januari 2011  s’Ochtends om 9.uur op de fiets gestapt bij een temperatuur die nauwelijks boven 0 kwam. Doel was een duurtraining van 3,5 uur met enkele klimmetjes op de Posbank. Vanwege het natte wegdek wel spatbordjes gemonteerd. Helaas had niet iedereen spatbordjes zodat je toch nog goed nat werd. We legden ruim 90 kilometer af. De fiets werd bij thuiskomst direct schoongemaakt.

30 januari 2011 Vertrek 09.30 uur. Temperatuur net 3 graden boven nul. Ik reed mee met 3 goed getrainde jongens, waarvan er één voor Kanjers voor Kanjers rijdt. Dit is een team bestaande uit getalenteerde fietsers. We reden die ochtend richting de Holterberg. Na 4.5 uur op de fiets te hebben gezeten en ruim 100 kilometer te hebben afgelegd kwam ik voldaan weer thuis. De fiets kreeg een goede schoonmaak beurt omdat er op de fietspaden nog veel was gestrooid.

 6 februari 2011 Vertrek 8.00 uur vanaf huis met de auto en ATB naar Apeldoorn gereden om collega op te halen om samen naar Wehl af te reizen om met vrienden in Montferland te ATB’n. Leuke afwisseling. Goed 2,5 uur en 45 kilometer met de ATB afgelegd.

13 februari 2011 Met collega afgesproken om de Posbank op te fietsen. Een rustige duurtraining. In totaal 2,5 en 75 kilometer afgelegd.

16 februari 2011 woensdag is mijn vaste vrije dag. Ik haal dan mijn dochter van school. Vaak komt ze dan met een vriendinnetje thuis. Niet vandaag, ze had zelf al met een vriendinnetje afgesproken om bij haar te spelen. Dit gaf mij de gelegenheid om toch nog even 2 uurtjes bij een mooi zonnetje 50 kilometer af te leggen. Wederom een rustige duurtraining.

19 februari 2011 Weer een duurtraining bij lage temperaturen en windkracht 3.   Start 8.45 om samen met een vriend 4,5 uur en ruim 90 kilometer af te leggen. De fiets kreeg wederom een poetsbeurt aangezien er weer op de fietspaden was gestrooid. Het waren nu alleen vlakke kilometers. Wel moest de vriend een aantal intervallen doen. Eerste uur laag in de hartslag. Tweede uur 5 x 5 minuten net boven omslagpunt. En in het laatste uur nog 5 x een sprint van 10 seconden. Moe maar voldaan thuisgekomen.

20 februari 2011 Met vrienden afgesproken om te ATB’n op de Posbank. Ook nu weer was het net boven 0 en was de windkracht 3. Het maakt zeker uit als je in het bos of op de weg rijdt. De Posbank heeft een mooi uitgezette route. De grond was redelijk bevroren, waardoor je veel snelheid kon maken. Een mooie training van 2,5 uur. Ongeveer 45 kilometer afgelegd.

Reint

Read more...

Regen, regen, regen en nog eens regen

Vrijdagavond begon het al. Eigenlijk had ik besloten om maar gewoon de zaterdagochtend door te brengen in de sportschool, hoewel de ochtend dan wel tergend langzaam verloopt. Maar ach, het zal toch wel een keer beter weer gaan worden om naar buiten te gaan? Toen ik vrijdagavond thuis kwam en nog even naar het weer op mijn mobiel keek gaf de voorspeller aan dat het kwik tot zo rond de 9 graden zou stijgen met wat zware bewolking. Dus ik toch weer over stag. Mijn fiets vast bij de voordeur klaar gezet, broodjes gesmeerd en genoeg kleding bij elkaar gezocht om toch maar lekker naar buiten te gaan. Vlak voor het slapen druk ik nog even op de afstandsbediening, teletekstpagina 704, en wat denk je…..95% kans op neerslag. Mmm lekker is dat. Nou ja, ik besluit te gaan slapen en zaterdagochtend wel te kijken wat het weer doet.
Zaterdagochtend wordt ik wakker en het is droog (ja eerlijk het is droog geweest dit weekend). Toch even buienradar.nl bezocht. Oei…wat een buien hanger er boven het land. Maar volgens de radar zou het nog zo’n 2 uur droog blijven. Dus gauw op de fiets gesprongen. En wat denk je? Ik was Harderwijk nog niet uit en de kraan stond al open. Shit man, nu al doorweekt!. Bij Van der Valk voor mijn regenjackje aangetrokken en toch maar doorgefietst. Ik zag wat vragende gezichten van mensen in auto’s achter de heen-en-weer slaande ruitenwissers naar me kijken. Wat is dat voor dorpsgek? Ik geef ze geen ongelijk. Ze moesten eens weten, ik had namelijk nog 3 uur fietsen voor de boeg. Ja mensen, ik train voor Alpe d’HuZes en op mijn rode armbandje staat dat opgeven geen optie is, dus zal ik ook door dit pleuris weer moeten.
Toch, als je eenmaal doorweekt bent kan je het ook geen klap meer schelen. Via de Stakenberg naar Elspeet, de hei over naar Uddel, omhoog via de Aarthuisweg richting Apeldoorn. Zo de eerste 1,5uur zit er op.  Inmiddels ben ik er achter dat ik niet de enige dorpsgek ben. Onderweg kom ik toch aardig wat wielrenners tegen (zouden die allemaal meedoen aan Alpe d’HuZes?). Anders fiets je nu niet hier in de regen lijkt me… Nog even op en neer naar Hoog Soeren voordat ik via Garderen richting Drie Koers. Na 2uur en 45 minuten nader ik Harderwijk. In het boek van Michael Boogert heb ik wel eens gelezen dat hij zijn training niet stopte voordat z’n tijd erop zat, ookal was hij al bij zijn huis aangekomen. Dat vond ik van zoveel discipline vergen en dacht laat ik hem nou als voorbeeld nemen. Toch nog maar even via Drielanden langs de stranden van Horst en Nulde gefietst. Na iets meer dan 3 uur plaats ik mijn fiets in de voortuin en kijkt Heleen me door het raam met een blik aan die zegt “liever jij dan ik”. En gelijk heeft ze. Na een warme douche, droge kleren en een bord vol broodjes ben ik weer helemaal het mannetje. Heerlijk gevoel als er een goede en zware training op zit. Weer een week verder. Misschien was de regen juist wel goed…beetje hardheid kweken, want wie weet wat het weer op 9 juni in de Alpen in petto heeft?
Groetjes, Erik

Read more...

Back to TOP