Het zal toch niet waar zijn.....

Donderdag 10 feb, Thuis merk ik dat ik even geen zin heb om te fietsen, toch maar omgekleed, half zes zit ik op de fiets. Het regent, alles is nat en het fietsen voelt goed. Van mijn achterspatbord heb ik ontzettend veel plezier. Na ongeveer anderhalf uur en vier bijna ongelukken verder, ben ik weer thuis. Twee keer word ik compleet genegeerd door auto’s, gelukkig had ik het op tijd door en stond ik dus steeds op tijd stil. Twee keer zag ik zelf niet voldoende en reed ik in een kuil, en kon ik net op de fiets zitten. Ik ben ondertussen doorweekt. Het water staat in mijn schoenen maar thuisgekomen, heb ik nog steeds dat heerlijke gevoel in mijn lijf. Het gevoel dat je hebt na een goede training, dat je niet stuk zou kunt. Werkelijkheid is anders. Koud tot op het bot snel de fiets schoon gemaakt (droog) en ketting gesmeerd. En gauw onder de douche om warm te worden. Maar het positieve gevoel blijft en dus ondanks de regen een heerlijke training!!!
Vrijdag 11 feb, mijn vader moet vandaag naar het ziekenhuis voor een echo. Het zal toch niet waar zijn…

Willem