Powerbar

zaterdag 2 januari 2010

De wijzer is de twaalf gepasseerd en alles is gereset. Vroeg men gisteren aan je hoeveel je gefietst had dit jaar dan kon je zonder je te schamen zeggen, meer als 5.000 km. Nu opeens moet je bekennen dat je dit jaar nog niets gefietst hebt. Had je in het jaar van gisteren nog zes maal de Alpe d’Huez opgefietst, in het jaar van vandaag moet je nog maar zien of het gaat lukken. Aan de andere kant heb ik nu wel meer het gevoel dat het aftellen is begonnen.

Ik wens iedereen die dit leest Het allerbeste, veel gezondheid en geluk. En degene die gaan fietsen, vele probleemloze kilometers en een geweldige dag op de Alpe. Koen heeft op de avond voorafgaand aan de versie 2009 gezegd dat er op de berg wonderen gebeuren, en ik kan u verzekeren dat dit zo is. Wat ondanks een goede voorbereiding onmogelijk lijkt wordt bereikt, geloof me maar. En naast de Alpe zijn er nog een aantal zaken om naar uit te kijken, zoals de Tourstart in Rotterdam, het voetbal en de Olympische spelen.

Tot slot nog even een feit waar ik sinds kort uit ervaring over mee kan spreken. Misschien komt het dat ik erg vaak alleen fiets, maar ik vraag mij al jaren af wat er gebeurd met de energie uit een energiereep als je hem niet op eet. Wat er gebeurt als je hem op eet, valt in de praktijk wat minder uit als hetgeen op de verpakking staat. Maar menig fietser is toch van mening dat een Power-barretje je er weer bovenop helpt als je er doorheen zit.

De kwestie zou nog steeds onopgelost zijn als er geen slordigheidje zou zijn opgetreden. Ook even voor de wat jongere deelnemers, toen ik net getrouwd was werd al het wasgoed wat ik in de wasmand gooide door mijn kersverse echtgenote gecontroleerd en opgerolde mouwen werden terug gedraaid. Zo werd ook altijd gekeken of er nog wat in je zakken zat. In de loop der jaren wordt dat minder en zaken die voorheen zonder opmerkingen werden gedaan, zijn dan op eens je eigen verantwoordelijkheid.

Dan komt er wel eens een blauw verkleurd bankbiljet uit je spijkerbroek of je sleutelhanger is opeens weer als nieuw. Uit deze wat omslachtige inleiding zult u inmiddels wel begrepen hebben, dat er recent zo’n uitgewalste karamelachtige reep in de zak van mijn jack is blijven zitten toen het de was in ging.

Een en ander ging vrij onopgemerkt voorbij tot mijn vrouw het shirtje uit elkaar trok om het op te hangen. Ze voelde onder aan de zak een vrij compacte verdikking en ik werd ingeschakeld om een suggestie te doen over de mogelijke oorzaak. Toen ik aangaf dat het waarschijnlijk een reepje was wat er in was blijven zitten werd de zak binnenste buiten gekeerd en kon men vaag op de verpakking lezen dat hetgeen ik vermoede ook daadwerkelijk zo was.

Vanaf dat moment was het ook opeens weer mijn probleem, en moest ik zelf maar proberen hoe ik de kleverige koek eruit kon verwijderen. Dat ging niet gemakkelijk en ik vermoed dat dit komt omdat alle energie die in de reep zat, bij het wassen is vrijgekomen en is gebruikt om zich in de zak vast te zetten. Centimetertje voor centimetertje heb ik de koek los getrokken om de boel te verwijderen. Uiteindelijk is het gelukt en na nog een keer wassen kon het shirtje weer gebruikt worden. En zo is een jarenlange vraag door een toevalligheid in een keer opgelost. Veel succes met de trainingen.

1 reacties:

Anoniem 6 januari 2010 om 02:26  

Hoi Ad, allereerst een heel gelukkig en gezond nieuw fietsjaar!
Wat een geweldige gedachten kronkel, je hebt echt schrijftalent! Onthoud dit, je weet maar nooit...groetjes uit eindhoven

Back to TOP