Getekend door de sport

Ik meen dat ik het vorig jaar al eens gehad heb over de de benen van de wielrenners. De pezige benen met de ballon kuiten en het gesoigneerd zijn daarvan. Dat op de fietsvereniging al met de paplepel werd ingegoten dat tijdens het seizoen de benen glad geschoren moesten zijn en zo niet dan werd je naar huis gestuurd.

Los van het feit dat de spier ontwikkeling de fietsers benen verraad, zijn er ook nog de tekeningen van valpartijen en andere manieren van onvrijwillig afstappen. Ook ik ben met mijn benen niet ongeschonden uit de strijd gekomen. Al voor ik ging fietsen was het eerste litteken al een feit. Dat is veroorzaakt, toen ik op mijn vijftiende met mijn neef naar Engeland ging. Op de camping was het ‘s nachts zo koud dat mijn neef het campinggas brandertje had aangezet. Toen ik even naar het toilet was heeft hij het brandertje uit gedaan en buiten de tent gezet. Toen ik terug kwam ben ik daar de knieën gezakt en jullie raden het al precies op de brander gaan zitten. Als je goed keek zag je camping gas in spiegelschrift staan.

De meeste littekens zijn uit de tijd dat ik in de winter in de Drunense duinen reed. Mountain bikes of cross fietsen waren er nog niet. Gewoon een oude racefiets en daar profiel banden op leggen. Om gemakkelijk in de toe clips te komen werd aan de achterkant een afgezaagde toe clip beugel gezet. Die werd wel geprobeerd om af te vijlen, maar het bleef toch een verraderlijk scherpe punt. Als je struikelde of je fiets bleef hangen, steeds sloeg je met je been tegen het stuk ijzer.

Op zich allemaal nog wel stoere littekens, maar het meest imposante litteken is een rode streep die over mijn scheenbeen loopt. Je mist haast de puntjes van de hechtingen er naast. Als je er een verhaaltje bij moet maken zou ik kunnen verteleen dat ik uit de bocht gevlogen ben en dat ik door een afrastering ben gereden. Dan zou iedereen vol ontzag aangeven dat ik er nog goed af gekomen ben. Het had veel beroerder afkunnen lopen dan alleen een streep op mijn been.

Ik zou dat kunnen zeggen maar dat is niet waar het van komt. Met het oog op de teambuilding is het belangrijk dat je alles met elkaar deelt en geen geheimen hebt voor elkaar. Immers belangrijk is dat je weet wat je aan elkaar hebt. Ik moet dan ook eerlijk bekennen dat de oorzaak van de rode streep op mijn been zijn oorzaak niet vindt in stuurfouten, van de weg gedrukt zijn of een glad stukje weg.

De werkelijke oorzaak is haastige spoed. Nog even snel na het douchen het periodieke ritueel van het seizoen. Even snel met een scheermesje er langs om weer glad voor de dag te komen. Daarbij heb ik een mesje gepakt dat pas vervangen was en even snel over mijn scheenbeen getrokken. Toen ik naar het mesje keek zat mijn vel netjes opgekruld in het mesje. Dat werd een schaafwond en vervolgens een litteken. Zo zie je maar de oorzaak is vaak lang niet zo stoer als het resultaat.