Doseren

maandag 2 mei 2011

Beste volgers,

Het is bijna zover. Op het moment dat ik dit schrijf zit ik precies 4 weken voor mijn vetrek naar Frankrijk. De afgelopen maand heb ik veel duurtraining gedaan. Ik denk dat ik op dit moment op 85% zit en bijna klaar ben voor 9 juni 2011.

Ik ben tijdens de trainingen vaak heel diep gegaan en heb letterlijk ervaren dat doseren heel belangrijk is. Degene die mij een beetje kent zal weten dat doseren iets is waar ik niet heel goed in ben. Dit heeft te maken met het feit dat ik iemand ben van het alles of niets principe. Voor een duurinspanning geen handig uitgangspunt.

Ik ben hier de afgelopen maand dan ook keihard mee geconfronteerd. Op een van de duurtrainingen heb ik mij laten verleiden om mijn krachten/energie in no- time te verspillen.

Na 3 uur gefietst te hebben in de omgeving van Nijmegen was ik lekker aan het fietsen op de dijk langs de Waal. Windje mee en een lekkere cadans genoot ik van de omgeving. Vanwege de enorme wind liep de snelheid al vlug op richting de 38-39 km per uur.
Heerlijk fietsend zag ik ver voor mij een collega fietser en ik zag in hem mijn ideale richtpunt en besloot om naar hem toe te fietsen. Ik schakelde bij en mijn snelheid ging met enkele kilometers per uur omhoog. Binnen 15 minuten had ik mijn doel bereikt.

Op het moment dat ik de collega fietser voorbij was, kwam ik tot het besef dat ik nu feitelijk zijn mikpunt was geworden. Ik gaf nog wat gas en ging ervan uit dat hij mijn tempo niet zou kunnen volgen. Helaas liep dit wat anders. De collega fietser had in mij de ideale haas gevonden en bleef de volgende 10-15 minuten in mijn wiel hangen. Uiteindelijk heb ik, na ruim 15 minuten zwaar in het rood gereden te hebben, de eerste de beste afslag gepakt. Helemaal stuk, maar het ergste was dat ik nog ruim 30 km terug moest fietsen. Daar kwam bij dat ik de wind vol tegen had en ik kan je vertellen dat dat 30 slopende kilometers zijn geweest. Naast het feit dat mijn benen leeg waren en pijn deden moest ik met een lege maag en zonder drinken de strijd met de wind en de pijn in mijn benen aangaan. Daar waar ik normaal met gemak een gemiddelde snelheid van 30 km/p uur haal, kwam ik nu niet verder dan 20 km/p uur. Het waren 30 loodzware kilometers en een hele wijze les.

Deze laatste maand staat in het teken van het laatste stapje. Er volgt nog een intensieve training in Sauerland en uiteindelijk vertrekken we 2 juni 2011 richting Frankrijk.
Voor 9 juni 2011 kom ik nog een keer met een verslag om daarna vervolgens uitgebreid verslag te doen van mijn ervaringen.

grt Patrick