Waar laat je het.

Het wielertenue is er op ontworpen om praktisch en licht de meest essentiële delen te bedekken en warm te houden. Daar bij is uitgegaan van een oorspronkelijk ontwerp. In het verleden heeft iemand wel eens bepaald dat er geen zakken in je broek zitten, en wel een zeem. Daar staat weer tegenover dat anders dan in je overhemd er zakken op de rug van je shirt zitten. Het is dus een beetje nadenken en behelpen waar je je portemonnee, je sleutels en je zakdoek laat.

In de web log van collega Toine werd een handige tip gegeven voor mensen die wat moeite hebben met plassen als er een hele haag van supporters op hun vingers staat te kijken. Iets anders is het midden in een razend peloton, je zakdoek te pakken en je neus te snuiten. Probeer met 35 km. per uur maar eens de zakdoek over je neus te krijgen zodanig dat alles bedekt is.

In deze tijden van griep prikken, pandemieën en snotneuzen zijn enige tips dan ook op zijn plaats. Met name in de zomer biedt een bezwete arm of een gehaakt handschoentje weinig mogelijkheden om wat op of in te smeren. De meest voor de hand liggende oplossing is ophalen en inslikken, eventueel ieder neusgat een voor een dicht houden om het ophalen kracht bij te zetten. Zoals Ad al aangaf moet je vooraf wennen aan de gelletjes en voedingszouten dus: “Voila” twee vliegen in één klap.

Voor mensen die moeite hebben met het doorslikken is er een tweede mogelijkheid. Ophalen, wachten tot alles is aangekomen. Vervolgens het resultaat bewaren in een hoekje in je mond en op een geschikt moment welgemikt weg spuwen. Vorig jaar heb ik al eens als trainingssuggestie genoemd dat je moet wachten tot iemand de laatste hand legt aan het afzemen van zijn pas gewassen auto en vervolgens mikken op het midden van de voorruit. Ik weet zeker dat de geleverde inspanning daarna ver boven het omslagpunt ligt om de uitleg van onze coach even aan te halen.

Ook in de versie van 2009 heb ik al eens aangehaald dat zo in het najaar je collega fietsers terug vallen naar een kudde proestende, snuivende en spuwende lama’s. Wordt met het oog op de Mexicaanse griep geadviseerd om in de oksel te niezen, op de fiets gaat alles over en onder de schouder door. Zonder aanzien des persoon wordt de neus leeg geblazen, al dan niet met het dichthouden van één neusgat.

Voor de mensen met een minder krachtige uitstoot van de longinhoud is de gouden tip draag altijd sokken die over de enkel vallen. De snotneus kan dan tussen duim en wijsvinger in de hand gesnoten worden die vervolgens aan de sokken kan worden afgeveegd. Deze tip geldt ook wanneer bij leegblazen van de neus het breukvlak op enige afstand van de neus ligt en de rest niet is afgebroken. Mocht de sok aan de buitenzijde vol zijn, dan kun je hem altijd een stukje omslaan.

Af te raden is om het aan je handschoen of aan de rug van je hand te smeren. Laten we eerlijk zijn het is niet het meest ingenieuze product van het menselijk lichaam, en wanneer er een daarvan geproduceerde sculptuur op je handschoen ontstaat, moet je er toch de hele weg tegenaan kijken. Handig daarbij is om zo’n badstof bandje waar tennissers mee vol zitten om je pols te doen. Daar kun je overigens nog meer in afvegen als alleen je neus.

Tot slot waarschijnlijk ten overvloeden, maar het zomer tenue verschilt van het wintertenue onder andere door de lengte van de mouwen. Worden in de zomer de schouders tot een stukje over de bovenarm bedekt, in de winter loopt de mouw door tot aan de pols. De ruimte van de elleboog tot aan de pols kan volledig benut worden voor het produceren van een glimmende glijbaan.

Ik hoop dat het allemaal een beetje ten overvloede is, maar houdt er rekening mee dat je door een inspanning vatbaarder bent. Dat betekent dus dat je beter een shirtje te veel aan kunt hebben als een te weinig. Ik ben benieuwd naar de verslagen van de webloggende collega’s over de heroïsche trainingen tijdens de eerste najaarsstorm. Afzien en stoempen in de Nederlandse polder.